W bieżącej działalności Stowarzyszenia Tęcza mieszczą się działania cykliczne, kontynuowane od kilku lat oraz projekty kilkumiesięczne, które zapoczątkowują istotne zmiany w funkcjonowaniu niepełnosprawnych podopiecznych Stowarzyszenia.

Od 2010 r. członkowie Stowarzyszenia TĘCZA, którzy równocześnie  są nauczycielami  SOSW, we współpracy z dyrekcją Ośrodka, organizują sympozja szkoleniowe, w ramach których dzielimy się wiedzą i doświadczeniem w pracy z osobami  z trudnościami edukacyjnymi. Zapraszamy znanych specjalistów – uznanych praktyków, którzy przekazują aktualną wiedzę o charakterze medycznym, terapeutycznym, dydaktycznym – która potrzebna jest nauczycielom do zwiększania skuteczności podejmowanych przez nich działań, wskazuje kierunki pracy z dziećmi, możliwości wynikające z zastosowania właściwie dobranych terapii. Sympozja co roku cieszą się zainteresowaniem dużej grupy nauczycieli, studentów, rodziców, pracowników służby zdrowia z Nowego Sącza i okolicznych powiatów.

Członkowie Stowarzyszenia TĘCZA są autorami i realizatorami programu zajęć integracyjnych „W podróży z Małym Księciem”. To przedsięwzięcie realizowane jest w SOSW od marca 2009 roku jako cykl spotkań odbywających się co 2 tygodnie na terenie ośrodka, ale również w różnych miejscach na terenie Sądecczyzny. W tym programie są 2 główne grupy odbiorców: niepełnosprawni uczniowie nauczani indywidualnie ( i przez to mają ograniczony kontakt z rówieśnikami) oraz ich rodziców, rodzeństwa (którzy ze względu na stan zdrowia ich niepełnosprawnych dzieci – doświadczają wielu trudności, czasem wyobcowania w środowisku sąsiedzkim, braku zrozumienia).

Niepełnosprawni uczestnicy programu są szczególnie związani z matkami, które sprawują nad nimi stałą opiekę. Założeniem programu jest stworzenie warunków umożliwiających mamom odpoczynek od codziennych obowiązków oraz utworzenie grupy, w której mogą liczyć na zrozumienie, wsparcie,  wzajemną pomoc i miłe spędzenie czasu. Ten pomysł nam się bardzo sprawdził. Gdy mamy spotykają się przy ciastku i kawie, ich dziećmi zajmuje się grupa nauczycieli, którzy znając potrzeby uczniów, ich możliwości organizują atrakcyjne zajęcia, wyjazdy, spotkania z zaprzyjaźnionymi grupami przedszkolaków.

Stowarzyszenie Tęcza obejmuje wsparciem dużą grupę odbiorców.

Dzięki pomocy finansowej Stowarzyszenia TĘCZA możliwe jest poszerzanie oferty Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka skierowanej do ok. 170 najmłodszych podopiecznych (od 3 miesięcy do 8 lat),  wymagających pomocy terapeutów dla osiągnięcia optimum swoich możliwości rozwojowych.

Największą grupę odbiorców Stowarzyszenia TĘCZA stanowią dzieci i młodzież z niepełnosprawnością intelektualną (aktualnie ok. 230 uczniów). Członkowie Stowarzyszenia  - to aktualnie 71 nauczycieli, pedagogów specjalnych, którzy doskonale znają potrzeby i możliwości swoich wychowanków.

To dla nich opracowujemy innowacyjne projekty – współfinansowane ze środków PFRON będących w gestii Urzędu Marszałkowskiego w Krakowie.

Działalnością wyróżniającą nasze stowarzyszenie na terenie Sądecczyzny są projekty ukierunkowane na rozwijanie umiejętności komunikacyjnych osób niemówiących poprzez wdrażanie nowoczesnych technologii oraz alternatywnych i wspomagających metod komunikacji:

• Pierwszym z nich był projekt opracowany przez P. Ewę Mazur, pt:

Nauka komunikacji z otoczeniem i rehabilitacja narządów mowy GO TALK 20+ (2011r.)  Celem nadrzędnym projektu było stworzenie dzieciom z uszkodzeniami narządów mowy i  z głęboką niepełnosprawnością intelektualną możliwości bycia rozumianym przez wdrożenie do stosowania  komunikacji alternatywnej.  Komunikacja PCS – (Picture Communication Symbols) przy użyciu obrazków, urządzeń mówiących, opisujących obrazki, które są wybierane przez użytkownika służy do okazywania uczuć, wyrażania potrzeb, przekazywania innych treści istotnych w życiu codziennym.

Dzięki zakupowi 9 komunikatorów osobistych GO TALK 20+  osoby bliskie dziecku mogą usłyszeć komunikaty typu: "chcę jeść", "chcę pić", "tak/nie", "cześć/dzień dobry" itp. 

Dzieci zostały wdrożone do komunikacji alternatywnej - mają sprzęt , a nauczyciele oprogramowanie umożliwiające dalsze prowadzenie zajęć i naukę wciąż nowych symboli - to początek nauki komunikacji alternatywnej jako procesu ciągłego.

 

• Zajęcia umuzykalniające dla dzieci z różnym stopniem niepełnosprawności umysłowej (2011 r.)

Celem nadrzędnym projektu było stworzenie 60 dzieciom z uszkodzeniami narządów mowy i  z niepełnosprawnością intelektualną możliwości umuzykalnienia, wyrażania swoich emocji poprzez muzykę - z wykorzystaniem instrumentów muzycznych, danie dzieciom szansy zaistnienia i bycia docenionym wśród kolegów i rodziców. Istotna dla projektu była integracja dzieci  - często o bardzo zaburzonym funkcjonowaniu  - i ich rodziców ze środowiskiem szkolnym.

            Projekt trwał 6 tygodni, objął 60 dzieci oraz  31 nauczycieli i opiekunów. Przeprowadziliśmy 360h zajęć umuzykalniających, zakupiliśmy i rozdaliśmy 580 instrumentów muzycznych, przeszkoliliśmy 34 nauczycieli i opiekunów.

 

• Sala doświadczania świata (2012r.)

W ramach projektu odbyło się szkolenie nauczycieli, którzy otrzymali walizki z zestawami do terapii wielozmysłowej. Dzięki takiemu wyposażeniu w domach uczniów z głęboką niepełnosprawnością można stworzyć namiastkę sali doświadczania świata, prowadzić stymulację bez dojeżdżania do SOSW i objąć nią znacznie szerszą grupę odbiorców.

 

Wymienione wyżej projekty koordynowała p. Ewa Mazur, współpracując z p. Martą Kuropeską.

 

• Prowadzenie indywidualnych zajęć terapeutycznych mających na celu poprawę funkcjonowania dziecka niepełnosprawnego intelektualnie w rodzinie i szkole. (2012 r.) – koordynowany przez p. Alicję Rusin.

 

Nadrzędnym celem realizacji zadania była poprawa stanu funkcjonowania w codziennym życiu poprzez oddziaływanie na zaburzone zmysły, układy narządów i funkcje umysłowe, a w efekcie zwiększanie zdolności do nabywania nowych umiejętności. Terapią objętych było 17 wychowanków.

Projekt realizowany był podczas następujących terapii:

- psychologicznej,

- integracji sensorycznej,

- Tomatisa,

- logopedycznej.

 

•  P. Elżbieta Kowalska opracowała i wdrażała projekt:

Komputer moją szansą na pracę (2012r.)

Warsztaty aktywizujące społecznie i zawodowo uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną, uczęszczających do kl. III gimnazjum. Uczniowie dowiadywali się jak zwiększyć swoje szanse w poszukiwaniu pracy przez komputer: jak założyć sklep internetowy, serwisy aukcyjne, znaleźć zatrudnienie w formie telepracy. Dzięki projektowi poznawali ponadstandardowe formy zatrudnienia. Każdy z uczestników otrzymał skrypt z materiałami, które może wykorzystać w przyszłości.

 

• Powiem MÓWIKiem (2013 r.) koordynowany przez p. Małgorzatę Jarzębak i p. Sylwię Konopka, w który zaangażowanych było 20 nauczycieli.

Projekt został opracowany dla 11 niemówiących uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym. Po zdobyciu umiejętności obsługi tabletów i programu Mówik Pro (z syntezą mowy), zyskali szansę poszerzania swoich umiejętności w porozumiewaniu się, a co za tym idzie,  budowania i utrzymywania relacji społecznych. Zwiększyła się ich decyzyjność w codziennych sytuacjach. Zdobyte umiejętności komunikacyjne i możliwość bycia zrozumianym mają wpływ na podniesienie poziomu ich niezależności życiowej (mogą sami o coś poprosić, załatwić prostą sprawę). Dzięki możliwości wypowiedzenia się i bycia rozumianym zwiększa się ich udział w życiu szkoły. Zaspokojenie potrzeb emocjonalnych, społecznych przekłada się na efektywność uczenia się.

Komunikacja jest jedną z ważniejszych funkcji w rozwoju społecznym, więc dostarczenie naszym podopiecznym odpowiedniego sprzętu i metod porozumiewania się sprawia, że zmienia się jakość ich życia.